Stanowisko popierają i przyjęły (stan na 31 marca 2023 r.):Naczelna Izba LekarskaNaczelna Izba Pielęgniarek i PołożnychPolskie Towarzystwo AlergologicznePolskie Towarzystwo Anestezjologii i Intensywnej TerapiiPolskie Towarzystwo Badania BóluPolskie Towarzystwo Chorób PłucPolskie Towarzystwo DiabetologicznePolskie Towarzystwo Do Badań nad Rakiem PiersiPolskie Towarzystwo EndokrynologicznePolskie Towarzystwo GastroenterologiiPolskie Towarzystwo GerontologicznePolskie Towarzystwo Nadciśnienia TętniczegoPolskie Towarzystwo NefrologicznePolskie Towarzystwo NeurologicznePolskie Towarzystwo Onkologii KlinicznejPolskie Towarzystwo Opieki PaliatywnejPolskie Towarzystwo Pielęgniarek Anestezjologicznych i Intensywnej OpiekiPolskie Towarzystwo PielęgniarskiePolskie Towarzystwo Pielęgniarstwa Opieki PaliatywnejPolskie Towarzystwo ReumatologicznePolskie Towarzystwa TransplantacyjneTowarzystwo Internistów Polskich Wprowadzenie Proces podejmowania decyzji co do leczenia i opieki nad chorym powinien się opierać zarówno na rzetelnej i ciągłej ocenie jego stanu klinicznego dokonywanej przez lekarza, przebiegu dotychczasowego postępowania oraz możliwości terapeutycznych, jak i na poznawaniu i uszanowaniu tego, co jest dla chorego ważne. Nabiera to szczególnego znaczenia u schyłku życia, kiedy możliwości leczenia przyczynowego się wyczerpują, choroba postępuje, a śmierć staje się nieunikniona i coraz bliższa. W tym okresie istnieje ryzyko, że wdrożone postępowanie medyczne może się stać daremne. Tak określa się działania medyczne nieprzynoszące choremu korzyści, za to często będące dla niego lub jego bliskich źródłem cierpienia.1 Pojęcie daremności jest zbliżone do pojęcia uporczywości. Za terapię uporczywą uważa się „stosowanie procedur medycznych w celu podtrzymywania funkcji życiowych u nieuleczalnie chorego, które przedłuża jego umieranie, wiążąc się z nadmiernym