Dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
Ekspercie! Zaloguj się lub załóż konto i ciesz się dostępem do wszystkich artykułów.
Porównanie tlenoterapii z niską i wysoką docelową prężnością tlenu w leczeniu pacjentów z ostrą niewydolnością oddechową

Metodologia Wieloośrodkowe RCT, pojedyncze zaślepienie (zaślepienie osób oceniających wyniki leczenia), zmodyfikowana analiza ITT. Populacja Dorośli pacjenci przyjęci na OIT z powodu ostrej, hipoksemicznej niewydolności oddechowej, wymagający co najmniej 10 l tlenu na minutę w otwartym systemie (z uwzględnieniem NIV i CPAP) lub z FiO2=0,5 w zamkniętym systemie wentylacji, i z oczekiwanym czasem wentylacji równym co najmniej 24 h.Kryteria wykluczenia z badania (wybrane):brak możliwości randomizacji w ciągu 12 h od przyjęcia na OITkorzystanie z tlenoterapii domowejhiperbaryczna terapia tlenowawcześniejsza terapia bleomycynąprzyjęcie przeszczepu narządu litego w trakcie hospitalizacjinieuchronna śmierć mózgowa lub wstrzymanie terapii. Interwencja Tlenoterapia z docelowym poziomem PaO2=60 mmHg. Kontrola Tlenoterapia z docelowym poziomem PaO2=90 mmHg.Elementy wspólne dla obu grup:Do docelowego poziomu dążono przez regulację FiO2; w przypadku stosowania otwartego systemu do szacowania FiO2 na podstawie przepływu l/min wykorzystywano standaryzowane tabeleOdchylenia od docelowego poziomu PaO2>7,5 mmHg były akceptowane wyłącznie, gdy FiO2 wynosiło 0,21 lub 1,00Optymalny sposób wentylacji był ustalany przez klinicystę. Wyniki 4192 pacjentów z 35 OIT z 7 krajów (Szwajcaria, Norwegia, Finlandia, Wielka Brytania, Holandia, Dania, Islandia) oceniono pod kątem włączenia do badania.2928 pacjentów zostało poddanych randomizacji po uwzględnieniu kryteriów wyłączenia z badania; ostatecznej analizie poddano 2888 pacjentów.Mediana wieku w obu grupach wynosiła 70 lat, kobiety stanowiły mniej niż 40% próby.Ponad