Wstęp
Wykluczenie odmy opłucnowej w ultrasonograficznym badaniu point-of-care stanowi podstawowy element badania pacjentów urazowych, a tym samym powinien należeć do niezbędnych umiejętności każdego lekarza mającego styczność ze stanami nagłymi.
Ultrasonograficzne rozpoznanie odmy cechuje czułość 87% i swoistość 99%. Świadczy to o wyższej wartości diagnostycznej POCUS w porównaniu z tradycyjnym zdjęciem RTG w projekcji AP (czułość 46% i swoistość 100%) (1).
Przygotowanie do badania
Sprzęt
Zarówno głowica liniowa, jak i convex mogą zostać wykorzystane do badania. W stanach nagłych najczęściej wybierana jest głowica convex, ze względu na możliwość jej wykorzystania do uzyskania projekcji w innych jamach ciała.
Przed badaniem należy włączyć preset płucny.
Parametr „depth”, czyli głębokość, na jaką penetruje fala dźwiękowa, przy ocenie linii opłucnej powinien być ustawiony tak, aby linia opłucnej znajdowała się na środku ekranu (najczęściej 2-4 cm). Ocenę linii B lub konsolidacji przeprowadza się najczęściej przy większej penetracji fal ultradźwiękowych („depth” wynoszący 12-15 cm). Focus, czyli ogniskowanie, należy ustawić na poziomie linii opłucnej celem uzyskania najlepszej rozdzielczości.
Okna akustyczne
Przy diagnostyce POCUS odmy należy zacząć badanie od najwyżej położonych punktów klatki piersiowej:
Dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
Ekspercie! Zaloguj się lub załóż konto i ciesz się dostępem do wszystkich artykułów.
