Opieka okołooperacyjna nad chorym z nadciśnieniem tętniczym

Wprowadzenie Nadciśnienie tętnicze (NT) należy do najczęściej występujących chorób sercowo‑naczyniowych u pacjentów poddawanych zabiegom operacyjnym, a zarazem stanowi jedną z głównych przyczyn medycznych odroczenia planowych operacji.1 American College of Cardiology i American Heart Association klasyfikują NT jako umiarkowany niezależny czynnik ryzyka wystąpienia powikłań sercowo‑naczyniowych w okresie okołooperacyjnym.2 Nie ma dowodów, że opóźnianie zabiegu do czasu wyrównania ciśnienia tętniczego (jeżeli tylko nie przekracza ono wartości krytycznych) prowadzi do istotnego zmniejszenia ryzyka powikłań w okresie okołooperacyjnym.3 Postępowanie przed zabiegiem operacyjnym Według aktualnych zaleceń planowy zabieg operacyjny należy odroczyć, jeśli w większości pomiarów ciśnienie skurczowe wynosi ≥180 mm Hg i/lub rozkurczowe ≥110 mm Hg bądź u pacjenta wykryto dotychczas nierozpoznane i nieleczone uszkodzenie narządowe (np. zaawansowaną chorobę nerek).4 W razie konieczności przeprowadzenia operacji w trybie pilnym u osoby z ciśnieniem tętniczym ≥180/110 mm Hg należy zastosować dożylne leki hipotensyjne zgodnie z zasadami opisanymi w tab. 3. Gdy się podejrzewa wtórne NT, diagnostykę należy przeprowadzić przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Dotyczy to zwłaszcza chorych z podejrzeniem guza chromochłonnego (występuje u 0,2% chorych z NT) lub przyzwojaka, u których śmiertelność w okresie okołooperacyjnym może sięgać – w razie braku odpowiedniego przygotowania – 80%5 (p. „Sytuacje szczególne”). U osób z NT częściej niż u osób z prawidłowym ciśnieniem krwi współistnieją inne choroby, takie