Wprowadzenie

Astma to przewlekła choroba zapalna dróg oddechowych, na którą cierpią setki milionów ludzi na całym świecie. Jej przebieg charakteryzuje się okresowymi zaostrzeniami, które mogą stanowić zagrożenie życia. Podstawą leczenia astmy jest terapia wziewna oparta na glikokortykosteroidach (GKS) oraz długo działających lekach rozszerzających oskrzela. W zaostrzeniach, oprócz intensyfikacji leczenia podstawowego, GKS wprowadzane są również systemowo. Ponadto stosuje się krótko działające leki rozszerzające oskrzela, wlewy magnezu oraz w razie wskazań – antybiotykoterapię.

Zaostrzenia astmy objawiają się znacznym nasileniem duszności i kaszlu, ograniczeniem tolerancji wysiłku oraz obecnością świstów i furczeń podczas osłuchiwania klatki piersiowej. W skrajnych przypadkach nasilona obturacja oskrzeli może prowadzić do tzw. „cichej klatki piersiowej”. Najcięższe epizody zaostrzeń skutkować niewydolnością oddechową, zarówno hipoksemiczną, jak i hipoksemiczno-hiperkapniczną.

Niniejsza publikacja zawiera przegląd aktualnych informacji dotyczących wsparcia oddechowego w ciężkich zaostrzeniach astmy. Należy podkreślić, że mimo istotnej roli wparcia oddechowego, pozostaje ono formą leczenia objawowego – kluczowe znaczenie ma optymalizacja leczenia farmakologicznego.