“Wszystkie modele są błędne, ale niektóre są przydatne” – George Box
Wprowadzenie
W podręczniku pt. “Podstawy Biofizyki” pod red. Andrzeja Pilawskiego z 1985 roku, możemy zapoznać się z podstawowym dogmatem hemodynamiki: “Ruch krwi jest uwarunkowany różnicą ciśnień między układem tętniczym a żylnym, utrzymywanym przez pracę serca”. Dogmat ten oparty jest na prostych założeniach – praca serca (rzut serca; CO) poprzez skurcz komór i wyrzucenie pewnej objętości krwi nadaje układowi krążenia energię. Objętość krwi wpompowana do aorty powoduje wzrost ciśnienia (energii), które odpowiada za wytworzenie gradientu ciśnień między układem tętniczym (średnie ciśnienie tętnicze; MAP) i żylnym (ośrodkowe ciśnienie żylne; CVP). Ta różnica ciśnień to tzw. ciśnienie napędowe, które jest proporcjonalne do przepływu krwi przez układ naczyniowy. Przepływająca przez naczynia krew traci energię (co przekłada się na spadek ciśnienia), starając się pokonać ich opór (systemowy opór naczyniowy; SVR). W rezultacie ciśnienie w układzie żylnym jest niższe niż w tętniczym, gradient ciśnień jest utrzymany, a ciśnienie napędowe jest proporcjonalne do przepływu.
Dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
Ekspercie! Zaloguj się lub załóż konto i ciesz się dostępem do wszystkich artykułów.
