W ostatnich latach wyraźnie wzrasta wykorzystanie anestezjologii regionalnej w codziennej praktyce anestezjologicznej, na oddziałach intensywnej terapii oraz w obszarze opieki okołooperacyjnej. Dynamiczny rozwój wynika głównie z upowszechnienia technik ultrasonograficznych i większej świadomości korzyści jakie płyną z zastosowania blokad regionalnych. Nowoczesne metody obrazowania ultrasonograficznego przyczyniły się do znacznego postępu w zakresie anestezjologii regionalnej (nowe techniki, nowe blokady). Ten szybki postęp powoduje niestety pogłębienie luki w wiedzy i umiejętnościach pomiędzy osobami specjalizującymi się w tej dziedzinie a pozostałymi anestezjologami. Mimo licznych zalet anestezjologii regionalnej, dostęp pacjentów do tego rodzaju znieczulenia w skali światowej wciąż jest ograniczony. Wobec tego istnieje pilna potrzeba przekształcenia procesu edukacji w tej dziedzinie, aby stał się bardziej przystępny i praktyczny zarówno dla specjalistów, jak i osób w trakcie szkolenia. Warto traktować znieczulenie regionalne jako równie istotny element opieki okołooperacyjnej, jak np. techniki związane z udrażnianiem dróg oddechowych. Kluczem do osiągnięcia tego celu jest skoncentrowanie się na trzech głównych obszarach: Selekcja podstawowych blokad najbardziej przydatnych w codziennej praktyce klinicznej każdego anestezjologa. Zamiast przytłaczać specjalistów olbrzymią ilością technik i rodzajów blokad, warto skupić się na kilku podstawowych blokadach, które zapewnią skuteczne znieczulenie pacjentom i są stosunkowo łatwe do opanowania. Opracowanie systemu poszerzania kompetencji z zakresu podstawowych blokad. Po wyborze kluczowych