49‑letni mężczyzna z podejrzeniem reakcji poprzetoczeniowej

Wezwanie ZWR Pielęgniarka oddziału chirurgii przewodu pokarmowego o godz. 20 dzwoni do szpitalnego Zespołu Wczesnego Reagowania (ZWR) z prośbą o interwencję u chorego, u którego podejrzewa reakcję poprzetoczeniową po podaniu 1 jednostki koncentratu krwinek czerwonych (KKCz). Chory jest niespokojny, zgłasza duszność, ma przyspieszony oddech (30/min), wysycenie hemoglobiny tlenem podczas tlenoterapii biernej przez wąsy tlenowe (6 l/min) zmierzone metodą pulsoksymetrii (SpO2) wynosi 91%, występują tachykardia nadkomorowa (130/min) oraz hipotensja (85/40 mm Hg), które wzbudzają niepokój pielęgniarki. Lekarz dyżurny jest przy stole operacyjnym, będzie dostępny za godzinę. Interwencja ZWR Sytuacja kliniczna Chory to 49‑letni mężczyzna, dotychczas nieleczony przewlekle, który zgłosił się przed 2 miesiącami do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej z powodu obecności krwi w stolcu. Dwa tygodnie później wykonano u niego w trybie ambulatoryjnym kolonoskopię, w której stwierdzono zmiany odpowiadające aktywnej fazie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG), co potwierdzono w badaniu histologicznym. Chorego przyjęto na oddział gastroenterologiczny z rozpoznaniem pierwszego w życiu, ciężkiego rzutu WZJG. Po wykluczeniu zakażenia Clostridioides difficile rozpoczęto farmakoterapię, którą ze względu na brak trwałej poprawy wielokrotnie modyfikowano (mesalazyna, prednizon, infliksymab). Podczas hospitalizacji w czasie kolejnego zaostrzenia w badaniu bakteriologicznym stolca stwierdzono C. difficile. Włączono doustnie wankomycynę (500 mg 4 × dz.) i dożylnie metronidazol (500 mg 3 × dz.). Nie uzyskano

Dostęp tylko dla zalogowanych użytkowników.
Ekspercie! Zaloguj się lub załóż konto i ciesz się dostępem do wszystkich artykułów.

   

Czytaj także:

Przejdź do treści