Krótkie kaniule dożylne to podstawowy element pielęgniarskich działań terapeutycznych. Bezpieczne uzyskanie dostępu dożylnego, odpowiednie traktowanie kaniuli przed, w trakcie i po podaży leków, zgodnie ze standardami postępowania, stanowi drogę do sukcesu terapeutycznego. Skracanie tej drogi to droga donikąd.

Pacjent, u którego kolejne próby uzyskania dostępu do żyły obwodowej nie przynoszą efektu, zwykle kwalifikowany jest do dostępu centralnego. Często zupełnie niepotrzebnie. Coraz powszechniej w praktyce klinicznej stosowane są cewniki pośrednie (MC), które wypełniają niszę między krótkimi kaniulami dożylnymi (PIV), a cewnikami centralnymi (CVC).